Momenteel ben ik 15 jaar en lijkt 5 jaar verder te liggen dan 25. Nochtans is het allebei 10 jaar verschil en daarom dacht ik dat het fijn zou zijn om eens een brief te schrijven aan de toekomstige 'ik'.
Een brief is heel persoonlijk en zo leren jullie mij ook een beetje beter kennen. Ik hoop dat sommige onder jullie dit ook gaan doen, maar hier is alvast mijn brief:
Beste Ik (hoe raar het ook klinkt om dit te zeggen),
25, hé? Voel je je al oud? Zou nochtans niet mogen. Ik hoop dat de laatste jaren school niet té lastig waren, maar dat je toch eens voor een goede uitdaging stond. Ik hoop ook van harte dat je een geweldige studierichting hebt gevolgd aan de universiteit en geweldige mensen hebt leren kennen. Hou ze dichtbij je, vraag af en toe eens hoe het met hun gaat en vergeet ze niet. Hoe is het met je vrienden van 10 jaar geleden? Ik hoop dat je hier een antwoord op kan geven. Er zaten echt mensen tussen die je nooit van je leven zou mogen vergeten.
En hoe zit in de liefde, jong? Heb je al een vriendje? Wie is het? Ken ik hem al? Het is te hopen dat hij je behandelt als een koningin want met minder zou je niet genoeg mogen nemen. Weet hij wat je het liefst drinkt bij het ontbijt? Weet hij wat je favoriete liedjes zijn? Kijkt hij naar jou, zoals je naar de maan en sterren kijkt? Kan je zonder enig probleem rondom hem heen zingen en dansen? Dan is hij de juiste man.
Waar woon je nu ondertussen? Je hebt toch de kamers ingericht zoals ik het in gedachten had, hé? Hopelijk heb je ook een huisdier (met een toffe naam!). Ik hoop ook van harte dat je elke maand rondkomt met jouw bedragje en dat het leven niet zo hard is voor jou.
Ik wil dat je opstaat met een lach en gaat slapen met één. Ik hoop dat alle problemen die er nu zijn en die er ooit geweest zijn niet meer relevant zijn. Ik hoop dat je kunt kijken rondom je heen naar je omgeving en naar jezelf en dat je denkt 'ik ben gelukkig.' Ik hoop dat je een plek hebt die je je thuis noemt.
Hoe zit het met uw gitaar? Als je nu denkt 'shit', spaar dan maar voor een nieuwe want ik ben niet tevreden me uw keuzes in het leven.
En hoe zit het met de muziek in het algemeen? Zeg mij alsjeblieft dat je al naar een concert bent geweest van Thirty Seconds To Mars. Of je er nu nog fan van bent of niet, ik wil ze gezien hebben in mijn leven. Is uw muzieksmaak veel veranderd? Luister nog eens naar Fall Out Boy, My Chemical Romance, ¨Panic! At The Disco, etc. Neem eens een momentje om u nostalgisch te voelen.
Nu ga ik misschien de belangrijkste vraag van allemaal stellen: HOE IS SUPERNATURAL AFGELOPEN? Ik zit te wachten op seizoen 11 en ik hoop dat die toffe daar niet doodgaat. Waarschijnlijk ben je mij nu aan het uitlachen en denk je in je eigen 'honey, you got a big storm coming' (of dacht ik alleen maar zulke dingen in het verleden...). Hoe dan ook, ik hoop dat je er overheen bent geraakt. Als je dit aan het lezen bent en weer 'shit' denkt, begin dan maar alvast opnieuw te kijken naar die serie want je gaat er sowieso weer opnieuw verliefd op worden. Hopelijk ben je ondertussen ook al naar een conventie geweest van Supernatural, want ik heb nog niet echt de kans gehad. Als je je nostalgisch wil voelen over series, dan raad ik je toch zeker die serie aan.
Het is misschien raar om wat advies te ontvangen van iemand uit 2015 die 10 jaar jonger is dan jou, maar misschien is het toch nog handig: zorg ervoor dat je je leven voor jezelf leeft. Ik wil dat je hier zonder twijfel ja op kunt zeggen. De tijd vliegt voorbij en je hebt maar één leven, dus zorg ervoor dat je het geleefd hebt. Onthou dat het nooit te laat is voor iets. Leer een taal, schrijf een boek, verkleed je als een ninja en loop over de straten! Wat het ook is, je bent er nooit te oud voor.
Doe eens iets wat je nooit zou doen. Doe eens gishwhes (ah kom op, hoe kan je nou vergeten wat dat was???). Zorg ervoor dat je speciaal en apart blijft.
Koop wat je wil kopen, draag wat je wil dragen en wees wie je wil zijn!
Vergeet niet om veel boeken te lezen, films en series te kijken en muziek te luisteren.
Oh, en nog één ding: ik hoop dat je leeft, in alle betekenissen van het woord.
Wat een mooie brief, ik heb er in ieder geval van genoten :)
ReplyDelete