Waarom Ik Latijn Studeer

"Studeer jij Latijn? Waarom? Je bent daar toch niets mee?"

Ik zit momenteel in mijn 5de jaar Latijn in het secundair en nog altijd krijg ik deze opmerking wanneer ik iemand vertel over mijn richting. De richting Latijn is lang niet meer wat ze geweest is, maar wordt al te vaak benoemd als de richting voor de "strevers". Vandaag wil ik het eens hebben over mijn richting, omdat ik trots ben, niet alleen omdat ik deze richting studeer, maar omdat ik dit een leuke richting vind.

Toen ik in het 5de leerjaar zat op de basisschool, kwam ik tot de beslissing dat ik Latijn zou gaan studeren in het middelbaar. Ik was nu eenmaal bij de slimmere groep van de klas, dus dit werd ook een beetje verwacht van mij. Ook werd mij verteld dat ik met deze richting het meeste kon bereiken in de toekomst. Dit waren allemaal vooroordelen natuurlijk, maar toch ben ik blij dat ik de keuze heb doorgezet.

Ga door in de diepte.

Latijn is een richting zoals een ander. Je hoeft helemaal niet het hoogste IQ van de klas hebben om deze richting te volgen. Het enige wat Latijn écht nodig heeft is enthousiasme, net zoals elke andere richting. Ik vind het echt vreselijk als mensen denken dat ik mij een meerdere voel door mijn richting, of als ze denken dat ik werkelijk geniaal ben. Ik heb exact hetzelfde oordeel over mensen die Wetenschappen-Wiskunde volgen. Als je die richting volgt, denk ik meteen dat je ongelofelijk slim bent. Jammer, want ik vind het niet fijn dat ik mensen in een hokje plaats.

Maar goed, we haken een beetje af. Ik heb nu dus duidelijk gemaakt dat Latijn een richting zoals een ander is, maar waarom krijgt een andere richting niet de vraag of het wel nuttig is? Waarom wordt de vraag niet gesteld aan iemand die wetenschappen studeert? Of aan iemand die handel studeert?

Het antwoord is simpel: Latijn is een dode taal.

Wat is het nut van een taal te leren die dood is? We leren toch ook Frans zodat we met anderen kunnen communiceren? Wel, bij Latijn ligt dat niet anders! Oké, we kunnen misschien niet meer praten tegen een Romein, maar gelukkig hebben ze veel teksten achtergelaten. Zowel fictie als non-fictie. De teksten vind ik persoonlijk het leukste van allemaal. Een schrijver bedacht duizenden jaren de tekst zoals wij hem nu lezen. Fantastisch, toch? Wie weet lezen we wel de Harry Potter van de Oudheid!

Ook leren we veel over het leven toen, van keizer tot gewone boer. We komen zoveel te weten over de grondleggers van de moderne maatschappij, en toch wordt het als nutteloos gezien. Jammere zaak, want velen zijn hierdoor afgeschrikt om het te volgen. Het is nochtans zo'n toffe richting!

Vanaf het 5de jaar wordt je beloond om Latijn te volgen. In het 5de jaar zie je nauwelijks tot geen nieuwe grammatica meer, waardoor teksten vertalen in het licht wordt gezet! Na 5 jaar lukt het trouwens al aardig wat om teksten te vertalen en te leren... Ook vind ik dat je zoveel inspiratie kan halen uit de Latijnse teksten... Wat een prachtverhalen! (Voor zij die geïnteresseerd zijn, mijn favoriete verhalen zijn Orpheus en Eurydice van Vergilius, en Mostellaria, het toneelstuk van Plautus)

Wat ben je er later mee? 
Van alle vragen die ik krijg over mijn richting, is dit de populairste. Ik vond dit altijd al een ongemakkelijke vraag. Met Latijn ontwikkel je een uitmuntend taalgevoel, wat altijd wel handig is. Ook draagt Latijn een steentje bij aan filosofie. Zelfs de wetenschap maakt nog altijd veel gebruik van het Latijn en voor studies zoals Rechten komt Latijn ook van pas! Tenslotte vind je het Latijn ook terug in het Nederlands (bv. quasi) Latijn is een dode taal, die toch nog verder leeft en dat vind ik juist het mooie eraan. 

Latijn is een richting die ik met hart en ziel volg, en dat zal ook niet snel veranderen. Latijn is een toffe richting, met véél nut. Dus, volgende keer de vooroordelen links laten liggen?

X